Scheiden doet pijn ... lijden is een optie.
Deze week werd ik op een dieper level geconfronteerd met het verdriet en de worsteling van mijn puberdochter die de scheiding (nu bijna 8 jaar geleden) en andere beslissingen in de jaren die daarop volgden hebben teweeggebracht ... en dat kwam zeker binnen! Je bent je bewust dat, als dé ouder-zijnde die verantwoordelijk was voor die keuze destijds, dit 'schade' bij je kind veroorzaakt: hechtingsstijlen worden beïnvloed, patronen worden versterkt, emoties worden niet altijd goed gereguleerd, loyaliteitsconflicten, ... . Het is een gevulde rugzak die ik mee klaargemaakt heb voor haar 'levensreis' die een andere wending kreeg.
Haar deze week zichtbaar, kwetsbaar en hoorbaar zien worstelen hiermee maakte ons allemaal (en allemaal dat is natuurlijk ook de andere mama en de twee betrokken plusmama's) week en wakker. Het is een ferme uitdaging om op dat moment niet weg te glijden in schuldgevoel, angst, eigen verdriet, boosheid gericht naar mezelf of zelftwijfel en toch heb ik al die gevoelens gevoeld - ze waren zo sterk aanwezig dat ik ze niet kon tegenhouden ... net zoals zij aangaf: "ik heb me zolang sterker voorgedaan dan ik me eigenlijk voelde maar nu lijkt het alsof ik het niet meer kan verstoppen". Ik kon niet anders dan beamen ... dat we dat mogelijks beiden gedaan hebben.
- Het was pittig maar tegelijkertijd ook zo helend voor ons allemaal.
- Het was emotioneel maar tegelijkertijd zo verbindend voor ons allemaal.
- Het was confronterend maar tegelijkertijd ook bevestigend voor ons allemaal.
- Het was moeilijk en vermoeiend maar tegelijkertijd zo bevrijdend en verlichtend ... voor ons allemaal.
Nu (enkele dagen later) kan ik me alweer dankbaar voelen dat haar 'potje' vandaag al even breekt of beter gezegd geopend wordt want enkel dan kunnen we écht beginnen helen, kunnen we emotioneel het best connecteren en kunnen we vooral meer laten 'zijn' zoals het zich voordoet.
Nu kan ik me opnieuw een beetje trots voelen als ik aanschouw met welke maturiteit en emotionele intelligentie ze haar pakje opent en de fantastisch slimme zelf-analyses die zij vandaag al kan maken. Die analyses waarvan ik durf te zeggen dat dat onze verdienste als ouder is (en ook de beide plusouders doen dat fantastisch) dankzij de wil om als gescheiden ouders te blijven fungeren als 'een team', dankzij onze eigen openheid over dit kwetsbaar thema en onze 'fouten', dankzij ons eigen reflectie-werk ... want dat is absoluut niet altijd evident en moet groeien maar een absolute MUST om de 'schade' te beperken.
Ik voel me verliefd op die straffe dochter na een krachtig besluit van het gesprek:
- nu het potje open is, gaan we ermee aan de slag want ik ben er klaar voor.
- mijn rebels gedrag op school, is een afleiding om me 'gelukkig' te voelen alleen besef ik wel dat dat niet de manier is ... en dat maakte onze band niet beter
- ik heb mijn vrienden (zij die me begrijpen) écht nodig deze periode dus ik vind het belangrijk dat jullie dit begrijpen en me die gezonde afleiding gunnen. Dus als ik iets niet goed doe, wil je mij hiermee niet straffen want dat maakt het moeilijker.
- ik was eigenlijk verrast want ik had me vooral verwacht aan ‘straffen en oordeel’ van jullie en ik heb me eigenlijk erg gesteund gevoeld als ik het zo moeilijk had op school, dus dat heeft me echt deugd gedaan.
Bij dit krachtig besluit, kan ik enkel nog eens voor mezelf affirmeren: fouten kunnen we niet ongedaan maken, wat we met die fouten doen dat vraagt moed, kracht én geloof - dit gaat over (zelf)vergeving, zelfbewustzijn, zelfzorg, actie, vertrouwen en vooral … kwetsbaarheid. Naast de opgedane kennis is mijn eigen ervaring absoluut dé reden waarom ik vandaag doe wat ik doe, de redevoering van mijn missie. Naast het feit dat we met SerieuzeNeuzen er anderen mee kunnen wapenen en versterken … ben ik het die schatten van kinderen én mijn ex-partner verplicht.
Deel met je vrienden:
Frustraties op het werk? Gebruik ze als drijfveer!
Frustratie als raadgever om te veranderen wat ik zo graag veranderd zie! Ik heb al gemerkt dat ik de behoefte voel om in mijn pen te kruipen als een bepaalde frustratie al enkele dagen woedt in mij. Via een inspirerend netwerkevent deze week (netwerkers.be een aanrader voor ‘voelende’ ondernemers!) werd er mij gespiegeld dat ik mogelijks een ‘manifestor generator’ ben. Nieuwsgierig zoals ik ben (alles wat me meer over mezelf kan vertellen zonder echt te gaan labellen, boeit me!) ga ik ten rade bij Dr. Google. Één van de eerste dingen wat ik daar lees, is dat ‘frustratie’ mijn motor aan beweging is. Leve dus mijn grommel-gehalte! In het kader van ‘durf te openen’ deel ik ze met jou!
Moeder Kwetsbaarheid!
Enkele dagen voor mijn moeder haar naar voren geschoven scan op ‘den berg der zuchten’ (zo noemen we al vele jaren Gasthuisberg) moest gaan halen, bracht ik nog eens na lange tijd een bezoekje aan mijn vaste coach/opener. Een goeie coach laat (naar mijn mening) geregeld eens naar en in zichzelf kijken om eigen belemmeringen of patronen naar de oppervlakte te brengen. Durf te openen in de praktijk voor mezelf. Ironisch gezien is deze coach gevestigd net naast die ‘berg der zuchten’, dus het was op zijn minst symbolisch en op zich een uitgelezen kans voor een goeie mentale voorbereiding die ook rekening hield met de mogelijkheid van ‘slecht’ nieuws.
Burn-out vs vreemdgaan!
Burn-out is net zoals vreemdgaan - er ligt altijd een verantwoordelijkheid bij beide partijen! Als we kijken naar de verantwoordelijkheid van de werkgever dan is dit naar mijn mening investeren in het kweken van ‘kwetsbare leiders’ en het creëren van een open, veilige communicatiecultuur. Voor de werknemer betekent dit: werk aan kwetsbaarheden, vindt de moed om dat wat je op de werkplek heeft getriggerd te benoemen en draag bij tot de verandering waar dit kan … en als er geen verandering mogelijk is, neem dan voor jezelf een constructieve beslissing.
Toets de verhalen in je hoofd af als team voor een betere samenwerking!
Brené Brown, die al veel over kwetsbaarheid heeft geschreven, leert ons dat ons brein vaak aan de haal gaat met de realiteit. We interpreteren gedrag van anderen vanuit onze eigen leefwereld en gaan te snel geloven dat onze interpretatie dan waarheid is. Pas als we dit aftoetsten aan de realiteit, kunnen we onze gedachten in het juiste perspectief plaatsen. Wat ik met serieuzeneuzen vooral wil stimuleren is dat mensen vaker durven openen daar waar het spannend voelt, omdat het resultaat keer op keer … méér verbinding, méér begrip en méér inzicht oplevert.
Waarom is communicatie zo belangrijk op het werk? De Introvert vs de extravert.
Zij die spreken, krijgen vaak de wind van voor ... zij die te weinig spreken, zijn niet altijd de engeltjes ;)! Ik zie het als mijn verantwoordelijkheid om diegene die toen aan de andere kant stonden van mijzelf te erkennen in hun frustratie, in hun eenzaamheid en hen dus wat wind mee te geven. Zij die te weinig naar buiten komen, wil ik aanmoedigen om wat moed te verzamelen om de collega's aan de overkant eens te ontlasten en zichzelf ook meer op de kaart te zetten.
